Gisteren aangekomen in New Plymouth na Rotorura en Napier weer heel wat anders. Rotorura was prachtig en leuk, veel gezien, gedaan en gehoord over de maori cultuur. New Plymouth is heel anders dit is nieuw Zeeland van de kolonisten al schijnt hier wel een beroemd Maoru museum te zijn over de land oorlogen. Dit hebben we nog niet gezien misschien morgen.

De tocht hierheen was prachtig we gingen over een kleine weg de forgotten world highway we hebben veel foto s gemaakt maar die kunnen niet vangen hoe het er in het echt uitziet. De weg was flink bochtig . Het is heel handig hier ( dat vind ik tenminste ) bij iedere bocht staat hoe snel je er het beste doorheen kunt: 60, 45 of 30 km/uur. Dus kan ik mooi mijn snelheid aanpassen. Gisteren heb ik niet gereden omdat de weg te bochtig is en dat vindt Marcel dan weer niet zo fijn dus die heeft het meest gereden. De bergen en de heuvels zijn prachtig vergezeld met veel schapen en koeien op de hellingen.

In de auto hebben we gezocht naar accomodatie in Plymouth dus dat werd flink toeren want de motels liggen niet echt bij elkaar. Daniel en Veronka hadden de plattegrond voor hun neus en ik het boek met de motels we zijn een echt team en marcel volgt onze aanwijzingen. Nadat een leuke B&B en Motel-backpakers afvielen (vol), hebben we uiteindelijk het Carrington motel gevonden. Met zijn 4en in een unit 2 in de woonkamer en 2 in slaapkamer. Prima geschikt voor ons met een mini keuken en een badkamer.. Heerlijk uit eten geweest met zeer vriendelijke bediening. Een ober van zeker 76jr in korte broek en met een zeemanspet op. Dat zie je bij ons toch niet. De AOW leeftijd is hier zeker ouder dan 65 jr. Voor het eerste een snapper gegeten lekker was hij zeker.

Vandaag weer vroeg op en weer op pad vandaag gaan we wandelen. We zijn naar mount Egmont ofwel mount Taranak (de oorspronkelijke maori naam) gereden. Je kan helemaal om de berg heen rijden. Hij lag net niet in de wolken dus onderweg een paar mal gestopt om mooie foto´s te maken. Daar aangekomen hebben we de Veronika trail gelopen dat kon natuurlijk ook niet anders. Hij was prachtig. Het was wel flink stijgen maar het ging prima.We waren net opp tijd weer in het visitors centrum toen het onweer en de regen losbarste Daarna naar een waterval Dawson Waterfalls natuurlijk ook weer prachtig en mooi zonnig ( we hadden weer geluk ) Het was flink stijl naar beneden het had net geregend dus het was wel uitkijken. De NZ hebben alles goed geregeld dus ook het pad naar de waterval met leuning en traptreden, wel uitkijken dat je niet uitglijdt. Beneden aangekomen daar echt genoten ook nog een regenboog gezien in de waterval. Door de regen kwam er enorm veel water naar beneden. Weer terug naar boven eerst nog een klein stukje van een trail gelopen dat was echt leuk, juist omdat het net geregend had was dat pad eigenlijk niet begaanbaar het was een een soort beekje geworden Maar daardoor wel wat avontuurlijker.

Op weg naar huis naar de supermarkt. Dit is bijna net als thuis, ja alleen niet zoals bij appie gesneden groenten. Ze verkopen hier in NZ trouwens wel in de supermarkt spullen van de albert heyn van de euro shopper zalsbv koffiefilterzakjes, ze zijn wel 5 maal zo duur als bij ons. We koken vanavond zelf in onze mini keuken. Dat is wel wat improviseren maar juist erg leuk. We hebbben een 2 pits kooktoestel en een soort grote elektrische wok. Prima te doen, ook lekker gegeten met als toetje een heerlijke fruitsalade. Veronika roept net 'we hebben nog overheerlijke aardbijen'.

Silvia